Elegante CX

Over het paard van je dromen

Ik was bezig met een column over de miljardendans, van kabinet, land, Europa. Maar toen was er die ontmoeting met een prachtig Spaans paard, Elegante CX. En die gooide de hele column aan diggelen. Vaagde alle irritaties over ons landsbestuur aan de kant. Hoezo miljarden, als Elegante op je pad komt???

Elegante is een trotse Andalusiër, groot, sterk, sensitief, gevleugeld, machtig en stoer. Een meisjesdroom. Mijn meisjesdroom. Dacht ik, tot ik hem gisteren echt ontmoette. Ik zat op zijn rug en werd gedragen, lange manen in een wervelstorm om mij heen. In stap, draf, in galop. Koning en koningin.

Maar de koning kon steigeren. Grapjes maken, en dan nog meer steigeren. Spurtje naar voren, even wachten, nog een grapje en nog een spurtje naar voren.
En de koningin (ik) stond voor een dilemma. Zijn 600 kg tegen mijn 60, zijn onstuitbare gangen tegen mijn voorzichtige treden. Gaat het wat worden tussen ons, of blijft het bij grapjes???? Wordt hij mijn maatje de komende jaren of is het toch niet voorbestemd?

Ik zou het willen weten. Begrijpen, snappen, beargumenteren en aan iedereen vertellen. Maar dat kan ik dus niet. Mijn diepste drijfveer gevonden, een nieuwe liefde, en ik twijfel. En ik kan het niet goed uitleggen. Waarom dat zo is, wat ik er in vind, waarom ik angst voel, en of ik er verder mee in zee ga.

“Reflectie” vertel ik anderen vaak, dat gaat je helpen snappen, inzicht krijgen. Maar waarom werkt dat nu dan niet voor mij? Keuzes maken, beslissingen nemen, maar op basis waarvan ga ik dat doen? Ik zoek naar rationele antwoorden. Ik vind clichés en vage gedachten. Het is nu eenmaal belangrijk…niet teveel risico’s nemen….onverantwoord….
Maar de ratio komt niet bij de kern. Het dilemma blijft bestaan. Mijn brein zoekt verder, grasduint in ziel en zaligheid. Langs emotionele paden, heen en weer geslingerd tussen liefde en verdriet, boosheid, vreugde, onbegrip en gelukzaligheid. En eindelijk, ergens aan de horizon van mijn zijn, gloeit een lichtje dat steeds duidelijker het wezen van mijn onrust blootlegt.

Met Elegante krijg ik ongevraagd en onbedoeld een blik in de spiegel. Ik word gewezen op de waarden van mijn bestaan. In vrijheid de uitdaging van het leven aangaan. In openheid de problemen van de dag aanvaarden. Met creativiteit de moeilijkheden overwinnen. Samenzijn en samen delen. Ik krijg geen aanwijzing wat een wijs besluit zou zijn, maar wel een lesje in reflectie. Een oefening in het worstelen met universele dilemma’s: Rationele versus emotionele overwegingen, willen versus moeten, openstaan en los kunnen laten versus naar binnen keren en vasthouden. Zodat ik tenslotte vanuit mijn eigen visie en behoefte lastige beslissingen kan nemen, geïntegreerd binnen de context van mijn bestaan.

Dat klinkt wel heel ver weg van die “miljardenkwestie” en dat landsbestuur. Of nee, toch niet. Mijn issue in alle politieke kwesties is steeds dat land en bestuur gebaat zouden zijn bij samenhangende besluitvorming, gestoeld op persoonlijke en politieke visie. Dat vereist transparante waarden en normen als vertrekpunt, en dus reflectie op eigen partij, persoon en handelen. Confronterend en helend. Ik kan Elegante aanbevelen.

Gepubliceerd in A&O items, editie 9, 14 september 2011